CategoryRecenzje filmów

Wstałem i nastawiłem otwarte złamanie. Dla pewności wkręciłem sobie kilka śrub w nogę, babcia mówiła, że wtedy lepiej się leczy. A babcia wkręcała sobie śruby w nogę przynajmniej raz w tygodniu i dożyła setki, więc warto się posłuchać mądrości starszych. Po śniadaniu – dziś popijałem Predatora kwasem Obcego – wyprowadziłem mojego brontozaura na spacer. Gdzieś w okolicy brunchu jedenastu chłopa chciało mnie zabić, więc powyrywałem im kręgosłupy. Nie, dziesięciu chłopa i babeczka. Przy jednym z kręgosłupów znalazłem kluczyki do kosmicznego czołgu. W sam raz, akurat chciałem się urwać z tej planety. Burza szła. (więcej…)

Mogę się pochwalić – pierwszy raz od nie pamiętam kiedy udało mi się pójść do kina, nie wiedząc praktycznie nic o filmie, na który się wybieram. Wbrew pozorom to nie jest takie łatwe – ciężko uniknąć trailerów przed innymi seansami, znajomi też zresztą często linkują jakieś ciekawe rzeczy i aż kusi, żeby kliknąć. Zaś o „Elizjum” wiedziałem tylko tyle, że to kolejny film autora „Dystryktu 9” i że Matt Damon będzie nosił intrygujący egzoszkielet. Innymi słowy, wiedziałem, że to przedstawiciel kina S-F i… tylko tyle. Oczekiwań nie miałem żadnych, liczyłem po prostu na przyjemny seans.
Dodam jeszcze na wszelki wypadek, że nie jestem fanem „Dystryktu 9”. Zgadzam się, że był to intrygujący, ciekawy i oryginalny film. Do tego również świeży w stosunku do zdecydowanej większości produkcji sci-fi z ostatniej, powiedzmy, dekady. Z jakiś względów jednak nie podszedł pod mój gust, nie potrafię dziś nawet za bardzo uzasadnić dlaczego. Z tego, co pamiętam, po seansie też za bardzo nie potrafiłem. Obstawiałem, że pewnie „Elizjum” będzie miało pewne cechy wspólne i… cóż, miało. Tylko że jedną z tych cech nie była niestety jakość. (więcej…)

Nie spodziewałem się, że pisząc recenzję „Millerów” będę w tak szampańskim nastroju. Nie będę tego ukrywał – nienawidzę zwiastuna, promującego ten film. Widziałem go, niestety, z 15 razy, gdyż od dobrego miesiąca był emitowany przed praktycznie każdym seansem. Jest po prostu kiepski – zapowiada kolejną, typową amerykańską komedię. Wszystkie zabawne momenty i tak zostały już ujawnione, cała fabuła jest zdradzona – po co w ogóle fatygować się do kina?

Otóż, jest po co! Jeśli mieliście podobne odczucia do moich, to jest porzućcie, gdyż… „Millerowie”, to najlepsza komedia, jaką widziałem od lat. W moim rankingu przebija pierwsze „Kac Vegas” i bez problemu knockoutuje wszystkie pozostałe, amerykańskie rozśmieszacze. I powiem, poziom tego filmu nawet usprawiedliwia tak słabą zajawkę. Tu masa żartów zabawna jest tylko w kontekście całego filmu i nie da się z nich łatwo zrobić teledysku. (więcej…)

Szanowny Panie Guillermo del Toro, chciałbym Panu podziękować. Nakręcił pan film, który wygląda dokładnie tak, jak wszystkie walki stoczone przez moje zabawki – figurki, transformery, samochodziki a.k.a. zderzaki i wszelkie inne dinozaury. Można odnieść wrażenie, że wychowywał się Pan w podobnym czasie, co mój rocznik, i razem z nami oglądał Daimosa, Yattamana czy Voltrona. I że Pańskie zabawki też stoczyły niejedną epicką bitwę na babcinym tapczanie. Różnimy się tym, że Pan potrafił z tego zrobić absolutnie niesamowity film, a ja mogłem „tylko” podziwiać. Właśnie za tę możliwość podziwiania ekranizacji mojego dzieciństwa chciałbym podziękować. (więcej…)

Jak w przypadku wielu innych filmów, tak i teraz warto zacząć od ustalenia pewnych faktów. Jeśli o mnie chodzi, jestem człowiekiem, który uważam, że może być coś takiego, jak „dobry film o zombie”. Wiem, że wielu kinomanów uważa coś takiego za absolutnie niemożliwe, ja się jednak do nich nie zaliczam. Co prawda, miałbym problem napisać, jaki dobry film o zombie ostatnio widziałem – wszystko, co mi przychodzi do głowy, mimo wszystko oscylowało w okolicy kompletniej średniości. Miałem jednak nadzieję, że kiedy ktoś mi powie w najbliższej przyszłości, że absolutnie nie ma czegoś takiego, jak udana produkcja o żywych inaczej, to zamiast standardowego „A wp… chcesz?” będę mógł mu powiedzieć: „A co z World War Z?”. Cóż, po seansie stwierdzam, że jednak nie będę mógł kontrować takim argumentem, ponieważ byłby to strzał na własną bramkę. (więcej…)