CategoryVaria

Kiedy reaktywowałem swoją stroną, napisałem, że przerwa była spowodowana m.in. pracą nad czymś dłuższym. Dużo dłuższym. Podzieliłem się już z Wami moją pierwszą bajką dla dzieci, o Chomiku Minimaliście. Ale to nie było to “długie coś”, nad którym pracowałem przez prawie dwa lata. Dziś z kolei chcę Wam po raz pierwszy zaprezentować opowiadanie spod mojego pióra (no, spod moich palców uderzających w klawiaturę). Nosi tytuł “Adrenalina” i napisałem je na konkurs “Stulecie polskiego kryminału”.

Mamy już w takim razie dwa z trzech elementów zawartych w tytule tego tekstu. Jest “Adrenalina”, jest i konkurs literacki. Ale co do tego wszystkiego ma znany, lubiany, poczytny i wielokrotnie nagradzany autor kryminałów, Robert Małecki? I czy to opowiadanie jest tym “długim cosiem”, nad którym pracowałem przez dwa lata?

Chcecie się przekonać? To zapraszam dalej.

Jakiś czas temu zacząłem temat seriali i pomyślałem, że… może w takim razie najwyższa pora zacząć też raz na jakiś czas pisać o jednym z moich największych i najważniejszych hobby? Zresztą, gdybym już miał koniecznie coś klasyfikować, to wyszłoby na to, że to mój absolutny numer jeden. O czym mowa? O sporcie – czy może raczej: o sportach wszelakich.

Trenuję praktycznie całe życie, miałem styczność z całą masą dyscyplin, zaliczyłem przygodę z, nazwijmy to, półzawodowstwem, zaś aktualnie nie wyobrażam sobie tygodnia bez solidnej dawki ruchu. Zdecydowanie najwięcej czasu spędziłem z judo – łącznie byłoby gdzieś ze trzy lata ciągłych treningów. Jest to jedyna dyscyplina, w której współzawodniczyłem: brałem udział w licznych turniejach, zdarzyło mi się nawet być na obozie Kadry Mazowsza (jeden z tych obozów, na których człowiek może się przekonać, jak dużo jest w stanie wytrzymać). A później już było różnie. Długo szukałem sobie jakiegoś sportu “na stałe” – sprawdzałem swoich sił z capoeirą, kickboxingiem czy akrobatyką, ale nigdzie na dłużej niż pół roku nie zagrzałem miejsca. (więcej…)

Nie skłamię, jeśli napiszę, że przygotowania do tego momentu – który w mojej prywatnej skali zdecydowanie ma rangę wielkiej premiery – trwały miesiącami. Choć zmieniła się “tylko” oprawa graficzna, zostawiając sam silnik bez poważniejszych zmian, projekt przeciągał się wielokrotnie. Głównie przez fakt, że wszystko realizowałem w magicznym czasie zwanym potocznie “po godzinach”. Na szczęście, dzięki wsparciu takich wspaniałych osób, jak odpowiedzialny za rysunki i kolorystykę Vincent Venoir oraz kodujący całość OsaX Nymloth, prace nad nową odsłoną JustKoZ udało się doprowadzić do szczęśliwego finału. Dzięki, chłopaki! (więcej…)