Tomasz Kozioł

Wiele osób, śledzących polski rynek kinematograficzny, może zdziwić fakt, że do naszego kraju dotarł wreszcie francuski film akcji, który… uwaga… nie jest sygnowany nazwiskiem Luca Bessona! Bardzo miła odmiana, szczególnie, że jest to całkiem niezły obraz. Na wstępie jednak zaznaczę, iż „Sky Fighters” jest proste, jak budowa cepa. Nie spodziewajcie się głębokich kreacji aktorskich, szokującej, zawiłej fabuły, ani wiekopomnego przesłania. Nie zdziwcie się jednak, gdy ujrzycie najpiękniejsze, moim skromnym zdaniem, ujęcia z myśliwcami w roli głównej. Czegoś tak imponującego w historii kina lotniczego chyba jeszcze nie było! (więcej…)

Stworzenie dobrej sensacji sądowej to nie lada wyzwanie dla reżysera. Ciężko przytrzymać widza przed ekranem, gdy większa część filmu rozgrywa się na sali sądowej, którą raczej każdy stara się omijać ze względu na niezbyt miłe skojarzenia. Sprawa zaczyna jednak wyglądać interesująco, gdy za taką produkcję bierze się Francis Ford Coppola (reżyser m.in. legendarnego „Czasu Apokalipsy”), bazując na prozie mistrza tego niszowego gatunku, Johna Grishama. Efektem jego pracy był naprawdę dobry „Zaklinacz deszczu”.

Głównym bohaterem, co raczej nikogo nie zaskoczy, jest młody prawnik, Rudy Baylor (Matt Damon). Właśnie ukończył studia, zdał końcowy egzamin i dostał licencję. Trzeba przyznać, że zaczął naprawdę ostro – nie do końca zdając sobie z tego sprawę, wmieszał się w wielką batalię prawną z koncernem ubezpieczeniowym  Great Benefit odmawiającym udzielenia odszkodowania młodemu chłopakowi, choremu na białaczkę. Rudy Baylor, wraz ze swoim nowym partnerem, Deckiem Shiffletem (Danny DeVito), postanawiają nie iść na proponowaną ugodę i wygrać proces, mimo iż jest on debiutem młodego prawnika, a szanse na sukces wydają się być nikłe. Czego jednak nie robi się w imię sprawiedliwości i Ameryki? Przez cały film przewijają się jeszcze dwa wątki poboczne, również ściśle związane z amerykańskim prawem cywilnym. (więcej…)

Filmy akcji dzielę zasadniczo na dwie kategorie. Do pierwszej zaliczam produkcje, których wszystkie dobre sceny są zawarte w zwiastunie. Na ogół są to pozycje bardzo słabe, przyciągające ludzi do kina jedynie za pomocą sprawnego marketingu. Druga grupa, ostatnimi czasy coraz mniej liczna, jest złożona z filmów, których trailery dają nam tylko nikłe pojęcie o tym, jaka przyjemność nas czeka podczas seansu. Muszę przyznać, że do obejrzenia „Transportera 2” zachęciła mnie wyłącznie jego reklama, pokazująca bardzo dynamiczne pościgi i walki wręcz. Z pierwszą częścią nie miałem wcześniej styczności, ale mimo wszystko postanowiłem zaryzykować. Przed seansem zastanawiałem się, do której kategorii będę mógł go zakwalifikować. Jak się okazało, miałem szczęście – do drugiej! (więcej…)

Pisanie o takich filmach, jak „Underworld: Evolution” zawsze wydaje mi się dość kontrowersyjne. Jak ocenić film, który z jednej strony daje bardzo dużo zabawy i przyjemności z oglądania, a z drugiej – jest pełny nielogiczności i nieścisłości, które zwyczajnie rażą? Po seansie byłem bardziej niż zadowolony, że miałem okazję poznać kontynuację przygód Seleny (Kate Beckinsale) i Michaela (Scott Speedman). Jednak po kilku dniach naszły mnie chwile refleksji i zdałem sobie sprawę, że kilka rzeczy do siebie kompletnie nie pasuje. Co w sumie nie ma też większego znaczenia.

Jako się rzekło, film jest kontynuacją produkcji z roku 2003 w reżyserii Lena Wisemana. Selena pomaga Michaelowi w opanowaniu nowych umiejętności związanych z byciem hybrydą i równocześnie prowadzi krucjatę przeciw wampirom, które ją zdradziły. W tym samym czasie budzi się z wiekowego snu Marcus (Tony Curran) – pierwsza istota, która została zarażona wampiryzmem. Jego celem jest odnalezienie brata – Williama (Brian Steele) – który dla odmiany jest ojcem wszystkich wilkołaków. Jak się szybko okazuje – kluczem do wypełnienia tej misji jest nie kto inny, jak właśnie piękna Selena. (więcej…)

Wtórność w kinematografii to już rzecz, niestety, normalna. Nowy film Jona Favreau „Zathura” jest stuprocentowym potwierdzeniem reguły, że odcinanie kuponów od sławy hitowej produkcji sprzed lat nie popłaca. W szczególności – w oczach widzów. Ci, którzy oglądali „Jumanji” (obraz tych samych producentów), będą, zapewne, przez cały seans nawiedzani przez natrętną myśl: „Hej, ja to już gdzieś widziałem!”.

I owszem – nie można im odmówić racji. Historia „Zathury” jest niemalże kalką tej opowiedzianej w „Jumanji”. Pewnego dnia dwóch skłóconych ze sobą braci znalazło w piwnicy zakurzoną grę planszową. Już pierwszy ruch pionka zmienił cały świat wokół nich. Ich dom przeniósł się w przestrzeń kosmiczną, a kolejne rzuty kością były przyczyną następnych przygód. (więcej…)

Kevin Smith jest znany nie tylko z oryginalnego poczucia humoru, ale również z tego, że większość jego filmów to odzwierciedlenie autorskich poglądów na życie religijne, społeczne lub osobiste. Co więcej, sposób, w jaki na ogół daje ujście swoim przemyśleniom, jest, delikatnie mówiąc, kontrowersyjny. Tak było z „Dogmą”, tak było ze ” Sprzedawcami” i tak również jest z filmem „W pogoni za Amy”. Tym razem na warsztat trafiła obszerna część stosunków międzyludzkich, która od dłuższego czasu budzi spory i rozbieżne oceny na całym świecie. Najwyraźniej Kevin Smith nie mógł pozostać bierny i również dorzucił swoje trzy grosze do popularnego tematu homoseksualizmu… i nie tylko. (więcej…)