CategoryRecenzje gier

Edgar Munsen: Alright, one question. How are we gonna stop a load of kids from beating the crap outta each other?

Jimmy Hopkins: It’s America! We go in there with threats and bribes until we get what we want. If all else fails we beat the crap out of everyone!

Bully – gra skrzywdzona przez sam fakt, że była robiona przez Rockstara. Nie udało się jej uniknąć ciągłego porównywania z GTA, nie sprostała też oczekiwaniom wszystkich prawników, którzy liczyli, że w końcu w ich szpony wpadnie tytuł, gdzie głównym tematem jest mordowanie policjantów i to przez nieletnich. Nie, Bully wyrósł na produkcję niezależną i w pełni kompletną.

I tak, widać podobieństwa do flagowego tytułu R*, ale czemu się dziwić? Chyba nikt nie oczekiwał, że nagle wszyscy programiści zrezygnują ze świetnie sprawdzających się dotąd pomysłów, skoro można było z nich skorzystać, prawda? Ale sam fakt, że mamy do czynienia z freeroamową grą akcji z widokiem TPP oraz modelem sterowania zbliżonym do GTA, nie robi jeszcze z tej gry GTA! I temat nawiązań, kopii i xera tym samym można chyba uznać za zamknięty. (więcej…)

Juiced 2 jest dla mnie kompletnym zaskoczeniem. Spodziewałem się kolejnego oklepanego street racera, który nie będzie miał do zaoferowania nic ponad nowy zestaw alufelg. Taki lepszy bądź gorszy klon uliczno-dresiarskich odsłon Need for Speeda. Jak się okazało, moje przewidywania były bardziej niż krzywdzące dla ekipy Juice Games, gdyż ci odwalili kawał naprawdę solidnej roboty. Powiem wam szczerze, jeszcze nigdy mi się tak miło nie driftowało! (więcej…)

Po czym poznać solidnego developera? Po tym, że potrafi zrobić trzy produkcje złożone wyłącznie z mini-gierek, narobić wokół nich huku, a później jeszcze oddać w ręce graczy naprawdę dopracowane tytuły. Przed premierą każdej z odsłon Królików na Wii zawsze było sporo szumu w prasie. Pomijając rzeczy tak oczywiste, jak trailery, pojawiały się też grafiki z króliczymi wariacjami na temat najpopularniejszych bohaterów ze stajni Ubisoftu. Ba, Davidowi Beckhamowi też się dostało! Nie inaczej miała się sytuacja z TV Party, czyli trzecią już częścią tejże serii na stacjonarnej konsoli Nintendo. Czy i tym razem jest przy czym pobawić się z kumplami? Od razu mogę na to pytanie odpowiedzieć – ano jest! (więcej…)

Nie tak dawno miałem okazję testować xboxową wersję śnieżnej odmiany przygód Tonyego Hawka, czyli… Tak, tak, mowa o Shaun White’s Snowboardnig. Co by tu streścić poprzednią recenzję w telegraficznym skrócie – byłem bardziej niż kontent, gdyż produkcja Ubisoftu dostarczała naprawdę od groma dobrej zabawy. I spodziewałem się również, że wersja na Wii po prostu nie ma szans z edycjami na prawdziwe, technologiczne next-geny. Pomyliłem się. Jednak dobry pomysł na grę to podstawa. (więcej…)

Na Gaminatorze już chyba wszyscy, którzy w choć minimalnym stopniu śledzą najświeższe zapowiedzi i playtesty, wiedzą, że na H.A.W.X.a czekałem. I to bardzo. Zawsze trafiały do mojej wyobraźni, i serca zarazem, lekkostrawne inkarnacje Top Guna, gdzie – nad fizyką i absolutnym realizmem – postawiono czystą przyjemność z gry. Od czasów mojej ostatniej styczności z beta-wersją, odlotowy dzieciak z łona Ubisoftu zdążył nieźle się rozwinąć, pomijając etap raczkowania czy nawet stawiania pierwszych kroków. Od razu się rozpędził i przebił z impetem granicę prędkości dźwięku! (więcej…)

Jak wiecie z reklamy pewnego trunku, „prawie” robi wielką różnicę. Race Pro jest przykładem gry, która ma większość aspektów na poziomie „prawie”. W szczególności w zakresie mechaniki. Panie i panowie z SinBin po wielu miesiącach trudów osiągnęli prawie poziom Forza Motorsports z prawie genialnym modelem sterowania i prawie wciągającą karierą zawodowego kierowcy. Co by tu wiele nie mówić, Race Pro prawie stał się naprawdę rewelacyjnym exclusivem dla stacjonarek Microsoftu. Prawie, ech… (więcej…)