Zodiac – Film, który zmierza donikąd

Staram się zbyt mocno nie nastawiać na wysoką jakość filmu ze względu na takie przesłanki, jak na przykład nazwisko reżysera. Przyznaję, że jednak czasem jest to dla mnie wręcz niemożliwe. Kocham kryminały kręcone przez Finchera i kiedy zabieram się do obejrzenia kolejnego z tychże filmów, nie jestem w stanie wyciszyć swojej nadziei na wciągające, trochę brutalne, trochę brudne kino. I kiedy kończy się na tym, że oglądam coś na poziomie “Zodiaca”, czuję, niestety, straszny zawód, mimo że przecież miałem sobie nic nie obiecywać.

Rzecz rozchodzi się o tytułowego seryjnego mordercę, który co parę lat paraliżował Stany Zjednoczone lękiem, to popełniając, to przypisując sobie liczne zabójstwa. Jego historia zainteresowała nie tylko policję – bardziej z zawodowego punktu widzenia, siłą rzeczy – ale też ludzi postronnych. Takich jak rysownik Robert Graysmith (Jake Gyllenhaal), który nie tyle się go bał, co się nim fascynował i pragnął rozwikłać jego tajemnicę. Zresztą, mnie, jako widza, Zodiac też zainteresował, ale…

Sęk w tym, że “Zodiac” nie jest złym filmem. Nie, on jest dobrym, wciągającym kinem kryminalnym, które – to chyba nie spoiler – kończy się… po prostu niczym. I to nie świetnie napisanym i wyreżyserowanym niczym. To jest takie zwykłe, szare nic, które pozostawia po sobie też nic – kompletną pustkę. Film trwa blisko trzy godziny i kiedy po takim przebiegu nagle pojawiają się napisy, czuję się “lekko” oszukany. Miałem wrażenie, jakby twórcy sobie powiedzieli pod koniec “nie, to nigdzie nie prowadzi, skończmy tutaj”. Niedokończone wątki, finał nakręcony od tak zwanego “niechcenia” i po prostu powódź zmarnowanego potencjału. Taka sytuacja najgorsza jest własnie wtedy, kiedy film przez 2 godziny i 30 minut trzymał w napięciu, a na ostatnio 10 minut uznał, że mu się jednak nie chce i puścił.

Przynajmniej świetne aktorstwo mogę sobie powspominać – obsada podeszła pod mój gust wręcz idealnie. Jake Gyllenhaal, Mark Ruffalo, Anthony Edwards czy Robert Downey Jr. to może nie są najpopularniejsze nazwiska w Hollywood, ale możecie mi wierzyć, że warto na tych panów zwracać uwagę. Szczęśliwie, “Zodiac” pewnie bardziej im pomógł w karierze niż zaszkodził – grania u Finchera złym nie można nazwać chyba dla nikogo.