Odkąd pamiętam, byłem graczem. Dookreślić wypada, że byłem graczem stricte PeCetowym, a dobra gra, to była długa gra – czyli najlepiej jakieś epickie cRPG. Z czasem zacząłem czuć potrzebę, by spróbować innego grania, a że zacząłem  pracę w Gaminator.tv… Cóż, wypadało w końcu zrozumieć, na czym polega fenomen konsol. Padło na Xboxa 360, gdyż wtedy – a był to chyba rok 2007 – wydawał się zdecydowanie lepszą inwestycją. Był tańszy, łatwiej było o używane gry w dobrej cenie i tak się akurat złożyło, że jeśli jakiś znajomy miał grajstację, i to właśnie od MS, więc można było się wymieniać.

Xbox „Tri Siksti” służył mi wiernie przez bodaj cztery lata, kiedy, przyznaję się bez bicia, doszedłem do takiego etapu, że gry konsolowe przestały mi dawać jakąkolwiek frajdę. Powód był prostu – pracując w Gaminatorze recenzowałem 4-6 gier miesięcznie… przez trzy lata. W pewnym momencie na widok Unreal Engine 3 robiło mi się po prostu gorzej, gdyż 3/4 recenzowanych gier właśnie z niego korzystało, często nieudolnie. Jeśli ktoś maglował większość tego, co się w danym momencie ukazywało na rynku, wychodziło na to, że większość tytułów to podobne jeden do drugiego shootery TPP/FPP, na których ukończenie trzeba średnio 6-7 godzin. Tak, biblioteka ukończonych przeze mnie tytułów jest po prostu wypchana po brzegi grami, które kończyło się w kilka godzin, a przecież kosztowały – jako nówki – po 200 zł.

Z czasem wybór stał się prosty i konsola poszła pod młotek, a sam wróciłem bardziej na łono PeCetowego grania. Szczerze mówiąc, po kilku latach szybkiego trzaskania tytułu za tytułem, chciałem się w końcu na spokojnie skupić na maksymalnie paru dobrych grach, z którymi nie musiałbym się śpieszyć. A że zgrało się to z premierą StarCrafta II… Cóż, był to okres, w którym na dobre wsiąkłem w gry Blizzarda, na przemian siekając właśnie w SC2 oraz Diablo 3 i, okazjonalnie, World of Warcraft.

Tak minęły dwa kolejne lata, kiedy, siłą rzeczy, grałem już dużo mniej – jakby nie patrzeć, kiedy pracuje się w portalu o grach, spędza się przed konsolą czy inną maszyną naprawdę masę czasu i ciężko to pobić w jakichkolwiek innych okolicznościach. W ten sposób doszliśmy do roku 2013, kiedy to poczułem, że z kolei miło byłoby znów wrócić do konsol. I stanąłem przed dylematem.

Z jednej strony wystarczyło niby podłączyć PC do telewizora, podpiąć pada i mamy „prawie” to samo. Niestety, „prawie” faktycznie robi różnicę i w pewien typ gier na konsolach zawsze grało mi się lepiej, a PC udający konsolę to nie do końca to (w szczególności, że mój telewizor nie końca chętnie współpracuje z blaszakiem, przez co i tak byłoby trzeba w tym zakresie poczynić pewne inwestycje). Tak więc zamiast próbować iść w tym kierunku, uznałem, że jednak fajnie będzie się szarpnąć na którąś z konsol aktualnej generacji. W szczególności, że powoli zbliża się zmiana warty, więc i sprzęt ma przyzwoite ceny, i pograć można za pół darmo.

I tu pojawił się drugi dylemat – wrócić do Xboxa czy może jednak spróbować PlayStation? Miałem świadomość, że przy konsoli MS trzyma mnie tak naprawdę tylko… mój prywatny profil. Masa ogranych gier, coś około 65.000 GamerScore’a, który oczywiście nic nie znaczy, ale jako program lojalnościowy sprawdza się najwyraźniej całkiem przyzwoicie, i nabyty przez lata „konsolowy patriotyzm” robiły swoje. Z drugiej strony… miałem ograne praktycznie wszystkie exclusive’y, nie licząc ostatniej części Gears of War i najnowszego Halo, które i tak mnie nigdy nie interesowało. A PlayStation? Cóż, była to perspektywa długiej na kilkadziesiąt pozycji listy gier, z którymi nigdy nie miałem styczności, i których nigdy na innej platformie nie mógłbym spróbować. Wszystkie God of Wary, InFamousy i Unchartedy czekały na mnie i kusiły. Do tego, poczytałem trochę o – jak się okazało – bajecznej usłudze PlayStation Plus, która była jednym z ostatecznych argumentów, sprawiających, iż… konsolę Sony ostatecznie nabyłem.

Pierwsze dwa miesiące z platformą Sony stojącą pod telewizorem utwierdziły mnie w dwóch przekonaniach. Po pierwsze, nie ma tak, że PC jest lepsze od konsoli albo vice versa. To dwa różne sposoby grania – mi w jedne tytuły lepiej gra się na blaszaku, a w inne na konsoli i wygląda na to, że przynajmniej na razie nic tego nie zmieni. Po drugie, warto sobie darować jakikolwiek „platformowy patriotyzm”. Tu chodzi o granie, o przyjemność, a nie który z tosterów jest obiektywnie lepszy. Miałem ogranego Xboxa 360 i bardzo cieszę się z przesiadki na PlayStation 3, ponieważ mogę teraz poznać inne tytuły. Inna sprawa, że zakochałem się w kilku rozwiązaniach, które ma konsola od Sony, i jestem ciekawy, czy MS znajdzie z czasem jakąś dobrą odpowiedź na nie (vide: genialny abonament PlayStation Plus).

W ciągu kolejnych tygodni czy miesięcy możecie spodziewać się na moim blogu więcej growych tekstów. Po pierwsze, dostałem zgodę na przedrukowanie wszystkich swoich materiałów, przygotowanych na zlecenie Gaminator.tv, właśnie na swoją stronę. To daje około 150 materiałów, przynajmniej. Po drugie, będę pisał o swoich przygodach z nową konsolą i z grami, które dopiero teraz poznaję, mimo że często liczą sobie po dobrych kilka lat. Albo i dekadę nawet. Cóż, najwyraźniej na nadrabianie pewnych rzeczy nigdy nie jest zbyt późno.

Kończąc temat, chciałem poruszyć jeszcze jedną kwestię. Przygotowując się do zakupu PlayStation 3, zrobiłem listę tytułów, które chciałbym nadrobić – znajduje się ona poniżej. Pomyślałem, że może doradzicie jeszcze jakieś gry, które powinny się na niej znaleźć. :-]

Exclusive’y:

1. Beyond: Two Souls
2. Dark Souls
3. God of War
4. God of War 2
5. God of War 3
6. God of War: Ascension
7. God of War: Chains of Olympus
8. God of War: Ghost of Sparta
9. Heavy Rain
10. ICO
11. InFamous
12. InFamous 2
13. Jak&Daxter
14. Jak&Daxter II
15. Jak&Daxter III
16. Killzone
17. Killzone 2
18. Killzone 3
19. LittleBigPlanet
20. LittleBigPlanet 2
21. Metal Gear Solid
22. Metal Gear Solid 2
23. Metal Gear Solid 3
24. Metal Gear Solid 4
25. Metal Gear Solid Revengeance
26. Okami
27. Ratchet & Clank HD
28. Ratchet & Clank: A Crack in Time
29. Ratchet & Clank: All 4 One
30. Ratchet & Clank: Going Commando HD
31. Ratchet & Clank: Going Commando HD
32. Ratchet & Clank: Into the Nexus
33. Ratchet & Clank: Up Your Arsenal HD
34. Ratchet: Deadlocked HD
35. Resistance
36. Resistance 2
37. Resistance 3
38. Shadow of the Colossus
39. The Last of Us
40. Uncharted
41. Uncharted 2
42. Uncharted 3

Tytuły multiplatformowe:

1. Amazing Spider-Man
2. Arcania (Gothic 4)
3. Assassin’s Creed II: Brotherhood
4. Assassin’s Creed II: Revelation
5. Assassin’s Creed III
6. BioShock 2
7. BioShock: Infinite Sky
8. Demon Souls
9. DmC: Devil May Cry
10. Far Cry 3
11. GTA V
12. Injustice
13. Kingdoms of Amalur: Reconing
14. Mafia II
15. Mass Effect 3
16. Red Dead Redemption
17. Remember Me
18. Risen 2
19. SpecOps: The Line
20. Spider-Man: Edge of Time
21. Spider-Man: Shatered Dimensions
22. Splatterhouse
23. X-COM

PlayStation 4

Zaś poniżej lista gier, które już mam z jakiegoś powodu na PS4 i planuję je przejść (czytaj: były w ramach abonamentu PS+). Tutaj też znajdują się tytuły, które są i na PS3, i na PS4. Skoro mogę ograć kiedyś ładniejszą wersję, to czemu tego nie zrobić? :-]

1. Resogun
2. Contrast
3. Assassin’s Creed IV
4. Tomb Raider

Tytuły wykreślone już ukończyłem. :-]