Biały Orzeł #04 – Szybkie zmiany na lepsze

Tak jak twórcom „Białego Orła” trochę się zeszło z opublikowaniem czwartego zeszytu przygód wykreowanego przez nich superbohatera, tak mi trochę się zeszło z napisaniem o nim. Ale już się śpieszę, już nadrabiam – gdyż warto, gdyż jest o czym pisać, gdyż „Biały Orzeł” bardzo szybko się zmienia i to na lepsze. Przejdźmy więc do rzeczy!

Pierwsze zmiany widać gołym okiem – między innymi, zmieniła się cena i teraz wynosi niecałą „dyszkę”. Czyli zainwestowanie w polską twórczość stało się jeszcze łatwiejsze. Po drugie, zmieniła się osoba odpowiedzialna za kolory i teraz jest to niejaki Rex Lokus, który jest znany między innymi ze współpracy z DC Comics. Szczerze mówiąc, nie potrafiłem docenić tej zmiany, dopóki nie porównałem sobie starszych numerów z nowszymi i powiem Wam: skok jakościowy jest niesamowity. Choć jak sami twórcy twierdzą, druk numeru wyszedł trochę ciemniejszy, niż miał być w zamyśle, więc to znaczy, że może być jeszcze lepiej (i będzie, jeśli dojdzie do dodruku – a to już w rękach kupujących).

Po wczytaniu się, okazało się też, że znacznemu ulepszeniu uległy dialogi. Są po prostu lepsze, autorzy najwyraźniej zaczynają się wyrabiać w tym, co robią. I, szczerze mówiąc, postępy są bardzo szybkie – to dopiero czwarty zeszyt, a już widać poważny skok jakości.

Jeśli czwarty zeszyt „Białego Orła” ma z czymś problemy, to chyba tylko ze scenariuszem. Ponownie dzieje się bardzo dużo – zbyt dużo, jak dla mnie. Pojawiają się dwie nowe postaci, które najwyraźniej z czasem mogą tworzyć „obsadę pomocniczą” – są to Obywatel i Syrena (tak, ta warszawska). Do tego dochodzą też nowi przeciwnicy oraz masa zamieszania w stolicy. Co prawda, świetnie to koresponduje z tytułem tej dwuzeszytowej opowieści – „Wielka draka w stolicy” – ale tak jak napisałem: wszystko dzieje się dla mnie trochę za szybko. Gdyby to był koncert życzeń, chciałbym po prostu, żeby wydarzenia trochę zwolniły i żeby całość kładła większy nacisk na przybliżenie czytelnikowi nowowprowadzonych postaci.

Po kolejnym zeszycie, podtrzymuję swoje niemalejące zainteresowanie „Białym Orłem” – to świetny projekt, który, według mnie, ma szansę przybliżyć tematykę komiksową polskim czytelnikom. Sam jestem jedną z takich osób, które zaczęły przygodę z polskimi opowieściami obrazkowymi właśnie od przygód Aleksa Poniatowskiego i, co tu wiele mówić, bardzo dobrze na tym wyszedłem. Dlatego też zachęcam do kupowania i wspierania twórców – według mnie, naprawdę warto.

Na deser dodam, że zarówno czwarty zeszyt „Białego Orła”, jak i zintegrowane wydanie pierwszych trzech komiksów, czyli „Pierwszy lot” są do zgarnięcia w Akcji „Cała Polska pisze o komiksach”. Zachęcam do udziału!